"Anak, huwag mong gawing biro ang buhay." Ito ay may salita na minsan ay nasabi ng ating mga magulang bilang paalala na ang buhay ay hindi laro. Ang buhay ay tila isang mahirap na laban na puno ng mga pagsubok at kalungkutan. Maraming pagkakataon na ang bawat hakbang na tinatahak natin ay puno ng hirap, at ang ating mga desisyon ay may bigat na dapat pag-isipan. Habang binabaybay natin ang landas ng buhay, may mga pagkakataong tayo’y naliligaw at nadadarama natin ang kalungkutan ng mga magulang na umaasa sa atin. Ang bawat desisyon na ginagawa natin ay may mga epekto na hindi lamang para sa ating sarili, kundi pati na rin sa ating mga nagmamahal sa atin.

Bawat magulang, may dalang pangarap at pag-asa para sa kanilang anak. Ang awit na “Anak” ni Freddie Aguilar ay nagpapakita ng masalimuot na relasyon ng magulang at anak, isang pagmamahal na puno ng sakripisyo at pag-aalala. Sa kanyang kanta ipinapakita ni Aguilar ang matinding pagmamahal ng magulang, ang pangarap nilang makakita ng anak na magtagumpay sa buhay, at ang matinding sakit na dulot ng mga maling hakbang na tinahak ng anak. Ang awit ay nagsisilibing salamin sa mga magulang na hindi maiwasang manghinayang kapag ang kanilang mga anak ay naliligaw ng landas. Ipinapakita ng kanta ang hirap ng isang magulang na nag-alay ng buong buhay para sa kanyang anak, ngunit nabalot ng pagdududa at panghihinayang sa mga desisyon ng kanyang anak na nagiging sanhi ng pait ng pagluha. “Anak, huwag mong gawing biro ang buhay,” isang paalala ng magulang na tila nagsasabi na ang bawat hakbang na gagawin mo ay may kasamang pananagutan. Sa mga malalim na kataga, napagtanto ko na ang buhay ay puno ng pag-aalala at sakripisyo, hindi lamang ng magulang, kundi pati na rin ng anak. Ang bawat hakbang na tinatahak natin ay may mga hindi inaasahang kahihinatnan na ating mararanasan. Bilang isang anak, natutunan ko na hindi lamang ang aking sariling buhay ang dapat kong isaalang-alang, kundi pati ang mga pangarap ng aking magulang na umaasa sa akin. “Huwag mong gawing biro ang buhay,” isang gabay na nagsasabing ang bawat desisyon ko ay may malaking epekto sa kanila, at sa mga taong nagmamahal sa akin. Ang awit na “Anak” ni Freddie Aguilar ay isang malalim na pagmumuni na nagsisilbing paalala na ang buhay ay hindi isang laro. Ang bawat magulang ay may pangarap para sa kanilang anak, isang pangarap na nagsisilbing liwanag sa mga madidilim na oras. Ngunit, may mga pagkakataon na ang anak ay nawawala sa landas, at ang magulang ay napipilitang tanggapin ang sakit na dulot ng hindi pagkakaroon ng tamang direksyon. Ang awit ay isang paalala na, bagamat puno ng paghihirap ang buhay, ang pagmamahal ng magulang ay hindi matitinag at patuloy na maghihintay sa anak upang magtagumpay at magbago.

Sa pagtatapos ng awit, natutunan ko na ang buhay ay hindi dapat gawing biro, at ang bawat hakbang na tinatahak ko ay may kasamang responsibilidad, hindi lamang para sa aking sarili kundi para rin sa aking magulang na nagmamahal sa akin. Ang “Anak” ay isang kanta na nagbibigay paalala na hindi lamang tayo ang naglalakbay sa buhay, kundi pati ang ating magulang na patuloy na umaasa at nagmamahal sa atin, anuman ang ating mga pagkakamali. Sa bawat patak ng luha ng magulang, naroroon ang pangarap na sana magtagumpay tayo at matutunan ang tunay na kahulugan ng buhay. Ngunit hindi natin dapat kalimutan na ang ating mga magulang ay may buhay din na sinimulan, may mga pangarap at laban na tinahak din nila noong sila’y bata pa. Ang mga sakripisyo nila ay nagmumula sa kanilang sariling mga karanasan at pangarap, at sa ating tagumpay, nakikita nila ang pag-asa na ang kanilang buhay ay may kahulugan, sa pamamagitan ng ating tagumpay, nabubuhay muli ang kanilang mga pangarap.